Okres między 37. a 48. miesiącem życia to bardzo dynamiczny czas dla rozwoju dziecka. Maluch pragnie być jak osoba dorosła, zachowywać się jak ona i podejmować swoje własne, dojrzałe decyzje. Chce samodzielnie decydować o tym, co będzie w danym momencie robiło.
Czwarty rok życia dziecka sprawia, że pragnie ono zachowywać się jak dorosły i samodzielnie decydować o sobie. Lubi powtarzać codziennie te same czynności, które już dobrze zna – czytać te same książeczki, bawić się w te same zabawy, grać w ulubione gry planszowe. Zalewa nas także lawiną pytań oczekując przy tym konkretnych, dosadnych odpowiedzi.
Okres średniego dzieciństwa
Wraz z końcem trzeciego roku życia, dziecko zmienia się w małego dorosłego, a wszelkie zmiany obserwowane u czterolatka są od siebie zależne, uzupełniają się. W tym wieku dziecko zaczyna tzw. okres średniego dzieciństwa. Trwa on do roku życia. Uczucia, które nim miotają bywają czasami sprzeczne. Nigdy nie wiadomo co teraz w nim siedzi. Dziecku także łatwo do zmian nastroju z euforii po złość. Uczucia manifestuje całym sobą.
Będę robił tylko to co lubię
Czterolatek pragnie być bardzo samodzielny. Jest dumny z tego, czego się dotychczas nauczył. Jednak sceptycznie podchodzi do nowych, obcych mu sytuacji. Zachowuje w takich momentach rezerwę, lecz przy delikatnej zachęcie – próbuje. Dziecko nie powinno być przez nas wyręczane, ponieważ uczymy ich w ten sposób bezradności.
Ja to ja, jestem jedyny w swoim rodzaju
W wieku czterech lat, u dziecka rozwija się poczucie posiadania swoich własnych przekonań. Składają się na to: jego imię, posiadane rzeczy osobiste (zabawki, książeczki), jak i codzienne rytuały.
Potrafi odróżnić stwierdzenia „moje, twoje, wspólne”. Przez poczucie własnej wartości, dziecku łatwiej jest nawiązywać kontakty z innymi dziećmi, np.: w trakcie zabawy. W dziecku kształtuje się także zdolność do sądów o własnej wartości. Trzeba na to uważać (głównie na osądy negatywne), ponieważ mogą one się utrwalać.
W momencie, gdy zaobserwujemy u dziecka jego negatywne mniemanie o sobie, nie powinniśmy go oceniać i krytykować („nie wolno Ci tak myśleć”) tylko zapewniać go o tym, że jesteśmy obok, że zawsze będziemy go kochać – takim jakim jest, w całej okazałości.
Jestem zwinny jak kot!
Czterolatek biega i porusza się bardzo stabilnie. Z każdym kolejnym dniem staje się coraz bardziej aktywny, sprawny i szybszy, a jego ruchy dobrze się ze sobą koordynują. Dziecko w tym wieku potrzebuje ogromu zabaw ruchowych. Nie potrafi jeszcze długo się skupić na jednej czynności, przez to co chwila chce czegoś nowego. Musimy być mocno kreatywni. Z czystym sumieniem, do ćwiczeń ruchowych mogę polecić platformę Akademia Krokieta i Lamy. Znajdziemy ich także na YouTube. Zachęcają do ćwiczeń ruchowych jak mało kto!
Jestem obserwatorem i architektem
Dziecko często działa impulsywnie. Zapomina po chwili co robił wcześniej, a zmieniając zabawę często nie wraca już do poprzedniej aktywności. Uwielbia jednak skupiać się na urządzaniu miejsca pracy, aranżuje je tak aby wszystko było perfekcyjne.
W czterolatku zapewne rozwinęło się już jakieś hobby, bądź pasja. Czteroletnie dziecko z zaciekawieniem ogląda co robią jego rówieśnicy – jak się zachowują, reagują na poszczególne sytuacje czy obserwując ich sposób zabawy.
Nie wiem jak się zachować…
W wieku 4. lat mogą pojawiać się bardziej skomplikowane lęki i obawy. Odreagowuje je na przykład przez obgryzanie paznokci, skubanie skórek, robienie min czy ucieczki (pobudzenie motoryczne), a także przez przechwałki czy mówienie brzydkich słów (pobudzenie werbalne).
A ja mówię, mówię, mówię…
Zasób słownictwa czteroletniego dziecka zwiększa się. Powoli zaczyna odróżniać także opowiadanie i formy narracji, od opowieści w danej chwili. Potrafi już wymawiać wszystkie głoski. Dzięki temu większość swych potrzeb i uczuć jest w stanie wyrazić słownie. Potrafi zapamiętać dużo więcej niż trzylatek. Jednak bądźmy świadomi, że zapamiętuje on tylko to, co go interesuje bądź ciekawi.
Ja sam! Ja sama!
Czwarty rok życia dziecka to czas, gdzie dzieci lubią samodzielnie planować swoje działania, są także świadome różnych zasad panujących w konkretnych miejscach. W tym wieku pojawia się tendencja do prowadzenia obszernych rozmów i zadawania dużej ilości pytań. Pragnie uczyć się poszczególnych zachowań na wzór dorosłych, mocno się z nimi utożsamia.
Co by tu zmalować?
Zdolności manualne u czterolatków są już dobrze rozwinięte, ponieważ dojrzewają połączenia nerwowe odpowiadające za drobne ruchy dłoni i paluszków. Ważne jest to, aby rozwijać i wzmacniać muskulaturę rąk, gdyż wpływa to na odpowiednie napięcie mięśni dłoni.
Dziecko w wieku 4. lat powinno umieć rysować figury geometryczne czy w miarę dokładnie wycinać. To wiek, w którym dziecko faworyzuje układanie puzzli czy zabawy plastyczne, takie jak: formowanie z plasteliny, zabawy piaskiem kinetycznym, rysowanie i malowanie.
Co powinien umieć przeciętny czterolatek?
- Przedstawić swoje imię i nazwisko.
- Mówić klarownie i wyraźnie dłuższe zdania.
- Liczyć do 10 – czasami wzwyż.
- Rozpoznawać kolory i kształty.
- Rozpoznawać pory dnia – rano, południe, wieczór.
- Prawidłowo posługiwać się sztućcami.
- Ubierać się bez większej pomocy dorosłego.
- Samodzielnie szczotkować zęby i korzystać z toalety.
- Fantazjować i opowiadać.
- Wchodzić i schodzić po schodach bez wsparcia osoby dorosłej.
A na koniec…
Jak Wy wspominacie czwarty rok z życia dziecka? Jakie macie najlepsze wspomnienia z tego okresu? Coś ciekawego zmalowała wasza pociecha – nie tylko na kartce? 🙂
Szczerze zachęcam was do dyskusji i dzielenia się swoimi doświadczeniami w komentarzach poniżej, a także do udostępniania postu w celu edukacji większej części społeczeństwa.
#wykapananiania
Udostępnij!
