Włącz ciemny motyw, który jest przyjemnieszy dla oczu podczas nocy.

Włącz jasny motyw, który jest przyjemniejszy dla oczu podczas dnia.

Włącz ciemny motyw, który jest przyjemnieszy dla oczu podczas nocy.

Włącz jasny motyw, który jest przyjemniejszy dla oczu podczas dnia.

Chciałabym poruszyć bardzo ważny temat jakim jest pierwsza pomoc. Co o niej wiemy? Na co zwrócić uwagę? W poniższym artykule szczególnie uwzględnię pierwszą pomoc u dzieci i niemowląt. Musimy pamiętać, że jest to nic innego jak ratowanie czyjegoś życia, a jednak tak wielu z nas wiedzy w tej kwestii zwyczajnie nie posiada.

Czym jest pierwsza pomoc?

To zespół czynności, jakie są wykonywane w razie wypadku, nagłego ataku choroby czy urazu, mające na celu ochronę życia i zdrowia osoby poszkodowanej. Pierwsza pomoc udzielana jest do momentu, gdy będzie możliwość udzielenia specjalistycznej pomocy medycznej.

Pomocy przedmedycznej powinien umieć udzielić każdy, bez wyjątku. W trakcie sprawowania opieki nad dzieckiem może dojść do różnych wypadków – od niegroźnego upadku, po zadławienie czy oparzenie. Liczy się czas i zachowanie spokoju.

Etapy rozwoju u dzieci

Jest to istotne, aby rozróżniać poszczególne etapy rozwoju dziecka, ponieważ udzielana przez nas pomoc przedmedyczna jest zależna od wieku poszkodowanego. Inaczej będzie ona wyglądała u niemowlęcia, a inaczej u dziecka w wieku szkolnym.

  • Noworodek (pierwsze 28 dni życia dziecka);
  • Okres niemowlęcy (od 1. do 12. miesiąca życia);
  • Okres poniemowlęcy (do 3. roku życia);
  • Wiek przedszkolny (między 4. a 6. rokiem życia);
  • Wiek szkolny (7-12 lat);
  • Okres dojrzewania (13-18 lat).

Zasady postępowania w razie wypadku

  1. Ocena bezpieczeństwa sytuacji.
  2. Ocena stanu poszkodowanego – jego funkcji życiowych (oddech, świadomość, urazy).
  3. Wezwanie pogotowia ratunkowego lub innych służb.
  4. Jeśli konieczne, rozpocząć resuscytację krążeniowo-oddechową, zatamować krwotok.
  5. Wykonanie pozostałych czynności ratunkowych.
  6. Ułożenie osoby poszkodowanej w pozycji bezpiecznej, jeśli poszkodowany dalej jest nieprzytomny.

Szybka ocena sytuacji

Pierwszym co należy zrobić jest ocena świadomości dziecka (obserwacja przez nie dłużej niż 10 sekund). Należy głośno spytać o to czy dziecko nas słyszy, poprosić o to by otworzyło oczy. Można potrząsać za ramiona. W przypadku niemowlęcia należy pukać w jego podeszwę stopy. Na koniec sprawdzić czy widoczne są obrażenia.

RKO u dzieci i niemowląt

Po upewnieniu się, że poszkodowany nie oddycha należy rozpocząć RKO – Resuscytację krążeniowo-oddechową. U dzieci i niemowląt zaczynamy od 5 wdechów wstępnych, a dalej rozpoczynamy sekwencję 30 ucisków i 2 wdechy. Czynność powtarzamy do momentu przyjazdu pomocy. Uciskamy około 100-120 razy na minutę, co daje nam 2 uciski na sekundę.

Ręce podczas ucisków powinny być ułożone w odpowiedni sposób:

  1. U niemowląt uciskamy dwoma palcami dłoni na głębokość ok. 4cm (noworodek), 5cm (niemowlę).
  2. U dzieci powyżej roku uciskamy całą dłonią na głębokość około 5-6cm.

Co robić w przypadku zadławienia?

Dziecko dławi się w momencie, gdy jego drogi oddechowe są niedrożna, np.: przez zaklinowany pokarm lub przedmiot. Niedrożność może być:

  • Częściowa – powietrze jest w stanie przepływać przez drogi oddechowe; osoba często kaszle.
  • Całkowita – powietrze nie jest w stanie przepływać do płuc; osoba nie mówi, nie kaszle, nie oddycha.

Zadławienie u noworodka i niemowlęcia

Jak najszybciej należy wezwać pomoc. Jeśli dziecko zadławiło się ciałem stałym zaczyna sinieć i ma chrapliwy oddech, bądź jego brak. Dziecko należy ułożyć na brzuszku na naszej ręce, głowę trzymać stabilnie (nie za szyję!). Dziecko nachylamy w dół i uderzamy 5 razy między łopatkami. Uderzenia nie mogą być zbyt delikatne, gdyż mogą zwyczajnie nie pomóc. Następnie przekładamy dziecko na przeciwną rękę na plecy wykonując 5 uciśnięć klatki piersiowej. Powtarzamy do przyjazdu pomocy.

Zadławienie u starszego dziecka

Za dławiącym się dzieckiem należy klęknąć, pochylić się do przodu i oprzeć je o nasze kolano. Następnie uderzyć 5 razy między łopatki. Później dziecko należy spionizować, przyłożyć pięść nad jego pępkiem, pięść objąć drugą ręką i ścisnąć 4-5 razy jego podbrzusze. Powtarzać do przyjazdu pomocy.

Oparzenie

Są one drugim, najczęstszym wypadkiem. Należy usunąć odzież znajdującą się w okolicy oparzonego miejsca. Ranę należy schłodzić najpierw letnią, a następnie zimną wodą. Ranę powinniśmy obłożyć okładem hydrożelowym. Przy poważniejszym oparzeniu należy udać się do szpitala.

Uderzenie w głowę

Gdy uderzenie nie jest groźne należy przyłożyć zimny okład w bolące miejsce – zmniejszy ból i obrzęk. Jeśli po uderzeniu dziecko przejawia takie objawy jak: nudności, wymioty, zawroty głowy, zaburzona równowaga, wyciek płynu/krwi z nosa, uszu, oczy, bądź gdy rana jest otwarta – należy bezzwłocznie udać się do lekarza!

Użądlenie przez owada

Najczęściej spotykane są użądlenia przez osy, pszczoły, trutnie i szerszenie. Należy usunąć żądło – nie uciskać pęsetą, ponieważ jad przedostanie się pod skórę. Żądło podważyć paznokciem lub czymś ostrym i zdrapać. Miejsce przemyć, zrobić zimny okład i zdezynfekować Octaniseptem/posmarować Fenistilem. Można również użyć domowych metod – soda oczyszczona, cebula lub ocet.

W przypadku, gdy osoba użądlona jest uczulona na jad owadów, należy niezwłocznie wezwać pomoc ratunkową. Może pojawić się wstrząs anafilaktyczny.

Złamanie

Należy ograniczyć poruszanie się danej części ciała. Używać do tego sztywnego przedmiotu dopasowanego do kończyny i owinąć bandażem. Sposób unieruchomienia bywa zależny od urazu:

  • Pozycja zastana, czyli unikanie poruszania/wymuszenia pozycji;
  • Uraz stawu – unieruchomić staw oraz dwie sąsiadujące z nim kości;
  • Uraz kości – unieruchomić kość oraz dwa sąsiadujące z nim stawy;
  • Złamanie otwarte – nie wyjmować/wciskać elementów kości, zrobić opatrunek jak w przypadku krwawienia.

W przypadku, gdy osoba użądlona jest uczulona na jad owadów, należy niezwłocznie wezwać pomoc ratunkową. Może pojawić się wstrząs anafilaktyczny.

Co powinno znaleźć się w domowej apteczce?

  1. Leki przeciwzapalne, rozkurczowe i przeciwbólowe.
  2. Leki na żołądek, przeciwbiegukowe i elektrolity.
  3. Środki przeciwalergiczne.
  4. Kompres hydrożelowy.
  5. Środek do dezynfekcji ran.
  6. Preparat na stłuczenia i łagodzący oparzenia.
  7. Rękawiczki ochronne, termometr, nożyczki.
  8. Bandaże, gazy, plastry, opaski elastyczne, chusta trójkątna.

A na koniec…

Czy wiecie jak łatwo nauczyć dziecko numeru alarmowego 112? Tłumaczcie mu to w bardzo łatwy sposób – 1 buzia, 1 nosek i 2 oczka.

Szczerze zachęcam was do dyskusji i dzielenia się swoimi doświadczeniami w komentarzach poniżej, a także do udostępniania postu w celu edukacji większej części społeczeństwa.
#wykapananiania

Udostępnij!

Zamknij