Motoryka duża jest przodownikiem motoryki małej. Wspiera prawidłowe, skoordynowane ruchy całego ciała. Każdemu z nas powinno zależeć na prawidłowym rozwoju fizycznym naszych pociech. Pomoże im to w przyszłości, zarówno w szkole jak i będąc już dorosłą osobą.
Czym jest motoryka duża?
Motoryka mała dotyczy rozwoju sprawności dłoni i palców, zaś motoryka duża związana jest z ogólną sprawnością ruchową naszego ciała. Najpierw rozwija się motoryka duża, później dochodzi do rozwoju motoryki małej. Są ze sobą silnie powiązane, zależne od siebie.
Motoryka duża również nie jest cechą wrodzoną, a nabytą. Stopniowo jak dziecko rośnie dochodzą kolejne czynności jakie dziecko potrafi wychowywać samodzielnie. Od podnoszenia główki, przez czworakowanie, aż do swobodnego biegania i skoków.
Etapy rozwojowe
- do 6. m-ca życia: samodzielne podnoszenie główki, podejmowanie prób przewracania się z pleców na bok.
- 6-12. m-c życia: czworakowanie, siedzenie bez podparcia, próby wdrapywania się na schody, uderzanie przedmiotami o siebie.
- 1-2. rok życia: chodzenie i bieganie (na początku niezgrabne), potrafi popychać i ciągnąć przedmioty, podejmuje próby stania na jednej nodze, wchodzenie i schodzenie po wzniesieniach.
- 2-3 rok życia: wchodzenie po schodach, unikanie przeszkód, próbuje wykonywać czynności samoobsługowe wokół siebie.
- 3-4. rok życia: mocno rozwija się równowaga i koordynacja wzrokowo-ruchowa, sprawnie biega i skacze, doskonalą się ruchy dłoni.
- 4-5. rok życia: swobodnie wykonuje czynności samoobsługowe wokół siebie, sprawnie biega i skacze, potrafi wykonywać kilka czynności jednocześnie, łapie, rzuca, kopie piłkę.
Objawy zaburzeń motoryki dużej
- Spowolnienie ruchowe, ogólna niezręczność ruchowa, mała wyćwiczalność w zakresie dużych ruchów.
- Słaba koordynacja ruchów przy współdziałaniu różnych grup mięśniowych.
- Osiąganie konkretnych umiejętności ruchowych później niż rówieśnicy.
- Unikanie zabaw ruchowych.
- Dochodzi do zaburzeń równowagi.
- Problematyczna staje się kontrola szybkości i siły.
Jak wspierać rozwój motoryki dużej?
Wiele z tych ćwiczeń można traktować jako formę zabawy z dzieckiem. Chodzenie po krawężniku, omijanie przeszkód na drodze. Wzmacnia to motywację dziecka do udziału w zajęciach.
- Zabawy związane ze skokami i z rzucaniem.
- Ćwiczenia na równoważni.
- Zabawy rytmiczne.
- Chodzenie po wyznaczonej trasie bez pomocy.
- Trenowanie pajacyków.
- Gra w klasy (przy okazji dorośli mogą sobie przypomnieć swoje lata dzieciństwa).
- Zabawy, które kształtują orientację w schemacie ciała („pokaż nosek, pokaż oczy”).
A na koniec
Ćwiczenia skierowane do motoryki dużej, podobnie jak w przypadku motoryki małej, są cudowne w swej prostocie. Można je robić zarówno w domu jak i na świeżym powietrzu.
Szczerze zachęcam was do dyskusji i dzielenia się swoimi doświadczeniami w komentarzach poniżej, a także do udostępniania postu w celu edukacji większej części społeczeństwa.
#wykapananiania
Udostępnij!
